انواع سرمازدگی گیاهان

انواع سرمازدگی گیاهان

انواع سرمازدگی گیاهان

اغلب درختان میوه مناطق معتدله در معرض بخبندان زمستان یا سرمازدگی بهاره قرار می یرند که این امر موجب وارد شدن خسارات شدید اقتصادی می گردد. حتی آن دسته از مناطق تولید میوه که در موقعیت های جغرافیایی خاص احداث می شوند که خسارت وارده ناشی از سرما در آن ها به حداقل کاهش داده نیز بعضا با این حوادث مواجه می شوند. البته بسته به نوع فصل نیز خسارت وارده متفاوت می باشد؛ به عبارتی زمان وقوع سرما نیز با اهمیت بوده و براین اساس تقسیم بندی زیر صورت گرفته است .

انواع سرمازدگی گیاهان:

در این مقاله انواع و اقسام سرمازدگی درختان میوه و گیاهان را با هم بررسی می کنیم

سرمازدگی انتقالی:

به سرمایی که در اثر هجوم یک جریان سرد و قطبی و عبور آن از یک منطقه پیش می آید و موجب کاهش شدید و ناگهانی درجه محیط به چندین درجه پایین صفر می شود اطلاق می گردد و معمولا این جریان در دوران رکود درختان میوه اتفاق خواهد افتاد.

سرمازدگی تشعشعی:

سرما و یخبندانی که کاملا منطقه ای بوده و درون یک محدوده معین بدون اینکه هوای سرد از سایر نقاط به منطقه نفوذ پیدا کند در اثر تشعشع از سطح زمین در همان محل به وجود می آید و به صراحت می توان گفت که این نوع سرمازدگی بر خلاف نوع اول همواره در شب های ساکت و بدون ابر و باد ظاهر می شود

سرمازدگی دیررس بهاره:

سرماهای بهاره اغلب خیلی خطرناک تر از یخبندان های اوایل پاییز می باشند به دلیل اینکه گل ها و میوه های جوان حساس تر از میوه های رسیده می باشند و باعث خسارت زیادی به گیاه و درخت می شوند. به طور کلی امکان وقوع سرمای بهاره در موقع باز شدن گل های درختان وجود دارد و معمولا طول مدت این نوع سرما بسیار کوتاه بوده و از چندین ساعت تا حداکثر سه روز بیشتر نیست.

سرمازدگی زمستانه:

این نوع سرمازدگی معمولا در زمستان در دماهای پایین تر از منفی ۱۰ درجه سانتی گراد و حتی پایین تر رخ می دهد و در حالت شدید تر نیز درختان دچار یخ زدگی خواهند شد که در این صورت خسارات شدیدی به درختان وارد خواهد شد. همچنین گاهی ممکن است سرمازدگی پاییزه پیش از به خواب رفتن درختان خسارت بار باشد.

منبع : https://kimiazarin.com/types-of-frostbite/

تاریخچه فوم اطفا حریق

تاریخچه فوم اطفا حریق

شاید ندانید که برای اولین چه دلیلی باعث شد که فوم های آتش نشانی ساخته شوند. شعله ور شدن نفت در بسیاری از بندرهای کشور های جهان و خاموش نشدن آن ها باعث ساخته شدن اولین فوم های اطفا حریق شد. در قسمت زیر به تاریخچه ی کلی فوم های اطفاء حریق می پردازیم.

سال 1902

مهندس و شیمی دان روسی الکساندر لوران روشی برای خاموش کردن مایعات آتش زا از طریق پوشاندن آن ها با فوم معرفی کرد. لوران در باکو معلم مدرسه بود، شهری که در آن زمان مرکز صنعت نفت روسیه بود. لوران که در آنجا با دیدن آتش های نفتی بزرگی که به سختی مهار می شدند، تحت تاثیر قرار گرفته بود، تلاش کرد مایعی پیدا کند که چنین آتش هایی را مهار کند. او فوم آتش نشانی را اختراع کرد، که در 1902 و 1903 با موفقیت امتحان شد. در 1904 لوران اختراع خود را ثبت کرد، و اولین فوم خاموش کننده را در همان سال تولید کرد.

اولین فوم، مخلوطی از دو نوع پودر و آب بود که در دستگاه فوم ساز ساخته شد. این فوم، به دلیل عمل شیمیایی انجام شده برای ساخت آن، فوم شیمیایی نام گرفت. عمدتاً، پودرهای استفاده شده، سدیم بی کربنات و آلومینیوم سولفات، همراه اندکی ساپونین یا لیکوریس (شیرین‌بیان) جهت پایدارسازی حباب ها، بودند.

کپسول های خاموش کننده دستی نیز از همین دو ماده شیمیایی بصورت محلول استفاده می کردند. برای فعال سازی کپسول خاموش کننده، محافظ آن شکسته می شد و کپسول برعکس گرفته می شد، تا مواد مخلوط شوند و واکنش شیمیایی انجام شود. فوم شیمیایی، محلولی پایدار از حباب های ریز حاوی کربن دی اکسید با چگالی کمتر از نفت یا آب است، و در پوشش سطوح مسطح، از خود پیداری نشان می دهد. چون این ماده از مایع محترق سبک تر است، با آزادی روی سطح مایع حرکت می کند و آتش را با خفه سازی آن (جلوگیری و حذف اکسیژن) خاموش می کند.

امروزه فوم شیمیایی منسوخ به حساب می آید به دلیل اینکه برای آتش های کوچک به محفظه های پودر زیادی نیاز دارد.

دهه 1940

پِرسی لاوُن جولین فوم بهبود یافته ای به نام آئروفوم تولید کرد. او یک مایع غلیظ پروتئینی ساخته شده از پروتئین سُویا را، با کمک اثر مکانیکی، در یک مخلوط کن شیمیایی یا در یک لوله تهویه، با آب مخلوط کرد تا حباب های هوایی با اثر جریان آزاد تشکیل شوند. سرعت گسترش این فوم و کنترل آسان آن، باعث محبوبیت آن شد. فوم پروتئینی توسط بعضی مایعات آتش زا آلوده می شود، لذا باید مراقب بود که این فوم تنها بالای مایع محترق مصرف شود. فوم پروتئینی سرعت کمی در اطفاء دارد، اما برای امنیت پس از اطفاء حریق مناسب است.

دهه 1950

ایده فوم با گسترس وسیع توسط هربرت آینسر در انگلستان در "تاسیسات پژوهش امنیت معدن" (اکنون آزمایشگاه سلامتی و امنیت) جهت مهار آتش های معدن زغال سنگ مطرح شد. ویل بی. جمینسون، که یک مهندس معدن از پنسیلوانیا بود، مقاله ای درمورد فوم پیشنهادی در 1952 مطالعه کرد، و خواستار اطلاعات بیشتری درباره این ایده شد. او در مورد این ایده با اداره کل معادن امریکا همکاری کرد، و 400 فرمول را پیش از پیدا کردن ترکیبی مناسب آزمایش نمود. در 1964، کمپانی والتر کید (اکنون کید) حق ثبت فوم با گسترش زیاد را خریداری کرد.

دهه 1960

کمپانی ملی فوم، فوم فلوئوروپروتئین را تولید کرد. عامل فعال این فوم، یک ماده فعال سطحیِ ترکیب شده با فلوئور است که با ایجاد خاصیت دفع روغن، از ناخالصی جلوگیری می کند. در کل، این فوم از فوم پروتئینی بهتر است زیرا اثر پوششی طولانی تر آن هنگامی که ورود به ساختمان برای نجات جان افراد لازم است، امنیت بیشتری را به وجود می آورد. فوم فلوئوروپروتئینی خاصیت اطفاء سریع دارد همچنین می توان آن را به همراه مواد شیمیایی خشکی که فوم پروتئینی را از بین می برند، ترکیب کرد. در اواسط دهه 1960، نیروی دریای امریکا فوم مایع غشا ساز AFFF)) را تولید کرد. این فوم مصنوعی، ویسکوزیته پایینی دارد و با سرعت زیادی روی سطح بیشتر سوخت های هیدروکربنی پخش می شود. غشایی از آب زیر فوم تشکیل می شود، که سوخت مایع را سرد می کند، و جلوی تولید بخارهای آتش زا را می گیرد. این موضوع، اطفاء حریق موثری به وجود می آورد؛ عاملی مهم در عملیات نجات و مهار آتش در تصادفات رانندگی.

دهه 1970

کمپانی نشنال فوم، فناوری ضد الکل AFFF را ابداع کرد. AR-AFFF فومی مصنوعی است که هم برای مواد هیدروکربنی و هم برای حلال های قطبی تولید شد. حلال های قطبی مایعاتی احتراق پذیر هستند که فوم اطفا حریق معمولی را از بین می برند. این حلال ها آب موجود در فوم را خارج می کنند، که منجر به نابود شدن پوشش فومی می شود. لذا، این سوخت ها به یک فوم مقاوم در برابر حلال قطبی یا الکلی، نیاز دارند. در قیاس با AFFF معمولی که می توان آن را به سمت آتش افشانه کرد، فوم ضد الکل باید از سطح بجهد و بتواند روی مایع جاری شود تا غشای خود را تشکیل دهد،. در 1933، باومس کاستورین در رم، نیویورک، عاملی تَرکننده با خواص سرد-کنندگی برتر و موثر روی آتش های نوی آ، نوع ب، نوع د، و نیز آتش تحت فشار و آتش سه بعدی حاوی سوخت های هیدروکربنی و حلال های قطبی از جمله الکل و اتانول، تولید کرد. این عامل ترکننده، که توسط UL (سازمان امنیت) به عنوان فوم اطفا حریق طبقه بندی شد، اولین باز تحت عنوان پیروکول به بازار عرضه شد. فرمول ثبت شده، به عنوان جانشینی زیست تجزیه پذیر برای AFFF و AR-AFFF و سایر فوم ها و عامل های ترکننده، در سال 1998 جایزه عالی شیمی سبز را دریافت کرد. این عامل اکنون تحت عنوان ناواکول UEF (فوم اطفاء حریق جهانی) عرضه می شود. ناواکول UEF به میزان 0.4% برای آتش های نوع آ و 0.5% برای آتش های نوع ب و نوع د استفاده می شود. ناواکول یو ای اف زیست-تجزیه پذیر است. در سال 2010، ارکیده اینترنشنالِ فرانسه اولین FFHPF را تولید کرد، عالی ترین فوم بدون فلوئور. این فوم به تجزیه پذیری 97% رسیده است و در حال حاضر تحت نام "بلوفوم" (فوم آبی) توسط شرکت ارکیده اینترنشنال عرضه می شود. این فوم به میزان 3% برای آتش سوزی های هیدروکربنی و نیز حلال قطبی استفاده می شود.

منبع : https://azarkavin.com/news/%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DA%86%D9%87-%D9%81%D9%88%D9%85-%D8%A7%D8%B7%D9%81%D8%A7-%D8%AD%D8%B1%DB%8C%D9%82

موارد کاربردی فوم AR-AFFF

موارد کاربردی فوم AR-AFFF

فوم تشکیل دهنده لایه ی نازک آبی مقاوم در برابر الکل (AR-AFFF)

 

این نوع فوم ها برای هیدروکربن ها، حلال های قطبی و دیگر مواد سوختنی و محلول در آب مورد استفاده قرار می‌گیرند زیرا بر خلاف حریق‌های هیدروکربنی استاندارد، این گونه مایعات قابل اشتعال و احتراق، آمادگی آن را دارند که سریعا با آب ترکیب شوند و به همین علت نیاز به عملیات اطفا حریق مشکل‌تر و ویژه‌تری دارند.

مایعات آتش زایی همچون حلال های قطبی، الکل ها و دیگر هیدروکربن هایی که از قابلیت انحلال پذیری مناسبی با آب برخوردارند به دلیل خواص آب دوستی که دارند، قادر خواهند بود که هرگونه پوشش فوم تولید شده ای از فوم های تغلیظ شده ای همچون AFFF و یا فلوئورپروتئین را که به منظور اطفا حریق یا فرونشاندن بخارات ساطع شده از آن ها بکار گرفته می‌شود، تخریب کنند زیرا آب موجود در پوشش نهایی این گونه فوم ها تمایل کشیده شدن و جذب به سمت قسمت آب دوست آن ها (مانندOH)  دارند.

بنابراین، در صورت تماس و یا ترکیب با همدیگر سبب تخریب، فروکش کردن و سپس ناپدید شدن حباب های فوم می‌شوند که در این صورت کل سطح ماده سوختنی از پوشش فوم بی نصیب شده و مجددا کلیه شرایط ایجاد عوامل اشتعال زا در آن محل احیا می‌شود.

برای مقابله با مشکل فوق فوم های تغلیظ شده مقاوم در برابر الکل طراحی و تولید شده‌اند که مبنای ساخت و تولید آن‌ها همان اصول به کار گرفته شده در فوم AFFF است، به علاوه تغییراتی که در نسبت و درصد مواد شیمیایی مصنوعی و مواد فلوئوردار موجود در آن داده می شود؛ اما یکی از مهم ترین تغییرات و ترکیباتی که به آن اضافه شده تا خاصیت مقاوم بودنش در برابر الکل را تقویت کند، وجود ترکیبی به صورت پلیمر است که جرم مولکولی نسبتا بالایی دارد و بنا به دلایل متعددی اغلب از پلیمرهای پلیساکار بدی انتخاب می شود.

فوم هایAR-AFFF  طوری طراحی می شوند که وضعیت 3 درصد آن‌ها برای سوخت های هیدروکربنی و وضعیت 6 درصد آن‌ها برای حلال های قطبی و الکلی مورد استفاده قرار می‌گیرد و به همین علت به صورت 6 درصد / 3 درصد نمایش داده می‌شوند.

در فرمولاسیون های جدید امروزی این گونه فوم ها طوری طراحی می‌شوند که غلظت 3درصد آن را بتوان برای هر دو نوع سوخت های هیدروکربنی و حلال های قطبی و الکلی مورد استفاده قرار داد. این نوع از فوم را به صورت 3 به 3 نشان می دهند.

منبع : https://azarkavin.com/news/%D9%85%D9%88%D8%A7%D8%B1%D8%AF-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B1%D8%AF%DB%8C-%D9%81%D9%88%D9%85-ar-afff

فوم AFFF چیست و چه کاربردی دارد

فوم AFFF چیست و چه کاربردی دارد

این نوع فوم به فوم تشکیل دهنده ی لایه ی نازک آبی (AFFF) معروف است . این فوم کاملا مصنوعی (سنتزی) است و فوم تغلیظ شده آن در غلظت 1، 3 و 6 درصد قابل دسترس مصرف کنندگان است. هدف اصلی از طراحی این نوع فوم به نحوی است که بتوان با فدا کردن خاصیت پایداری طولانی مدت و مقاومت گرمایی فوم به بالاترین سرعت گسترش حباب های فوم روی سطوح در حال سوختن دسترسی پیدا کرد.

فوم تغلیظ شده  AFFF از مواد سنتزی مختلفی تشکیل شده است که می توان به مواد فعال کننده سطحی غیر یونی حدود 1 تا 5 درصد و مواد فعال کننده سطحی فلوئورو کربنی تقریبا 5 تا 10 درصد اشاره کرد. حدود 20 تا 30 درصد حجم فوم را حلال هایی تشکیل می‌دهند که از نقطه جوش بالایی برخوردارند و می‌توانند شامل ترکیباتی از جمله کاهش دهنده های نقطه ی انجماد مانند اتر گلیکول، عوامل تنظیم کننده ویسکوزیته و تقویت کنندگان فوم باشد.

مقدار کمتر از یک درصد حجمی از این نوع فوم را نمک ها و ترکیبات فلزی تشکیل می‌دهند. درصد باقیمانده ترکیبات فوم را آب تشکیل می‌دهد. فوم تغلیظ شده شامل مواد فعال کننده فلورو کربنی سطح است که ضریب انتشاری برزگ تر از صفر دارند و به همین دلیل خاصیت توانایی تشکیل فومی را دارا هستند تا بتواند لایه نازکی را جهت فرونشاندن بخارات برخواسته از سطح مواد هیدرو کربنی ایجاد کنند، به این فرآیند، تشکیل لایه نازک گویند.

مقدار توصیه شده محلول فوم 3 و 6 درصد AFFF برای حریق هیدروکربن هایی که حلالیت کمی با آب دارند حدود lit/s.m 2  1/0 است در صورتی که مقدار به کارگیری محول فوم پروتئینی و فلوروپروتئینی مورد نیاز برای همان حریق lit/s.m2 16/0 است 

منبع : https://azarkavin.com/news/%D9%81%D9%88%D9%85-afff-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%88-%DA%86%D9%87-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B1%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF

فوم حفاری چیست

فو م حفاری چیست

فوم حفاری چیست
 

فوم حفاری بصورت مایع با ویسکوزیته بالا تولید می شود و در حفاری چاه های نیمه عمیق آب، سدها و تونل سازی کاربرد دارد. همچنین تمامی عملیات حفاری توسط دستگاه حفاری مکانیزه EPB-TBM انجام می شود.

 در انتخاب فوم مناسب عوامل مختلفی مانند پایداری و نیمه عمر فوم در محیط خاک، خواص ضد سایش، ضدچسبندگی (clogging)، ضد خورندگی فلزات، میزان و قدرت نفوذ در زمین، اقتصادی بودن و سازگاری با محیط زیست باید مورد توجه قرار گیرند.

به طور کلی مواد افزودنی در جبهه ی کار تونل، محفظه ی پشت کاترهد (چمبر) و نقاله مارپیچ تزریق میگردد. تزریق در جبهه ی کار و از طریق نازل های طراحی شده بر روی کاترهد ضمن بهسازی و عمل آوری مصالح حفاری جهت تسهیل در خروج مصالح می تواند سبب کاهش اصطکاک و کاهش سایش بین کاترهد، ابزارهای برشی و بدنه کاترهد با خاک شود.

کاربردهای فوم حفاری :

فوم حفاری در بسیاری موارد تاثیر گذار کاربرد دارد مانند:

• کاهش اصطحلاک بین کیسینگ و دیوار چال

• جلوگیری از ایجاد گرد و خاک
• حفاری در منطقه خاک و سنگ
• پایدار سازی چال حفاری
• افزایش سرعت هوای خروجی
• آزاد کردن چکش از درون چال

ویژگی ها ومزایای فوم حفاری :

افزایش توانایی پاک کردن حفره توسط جریان هوا و تسهیل عملیات حفاری

• افزایش سرعت برداشت برشها
• کاهش چسبندگی خاک های مرطوب به تیغه مته حفاری و کاهش میزان انرژی مورد نیاز برای حفاری
• افزایش پایداری منطقه حفاری شده
• توانایی کف کنندگی بسیار بالا و کاهش حجم هوای مورد نیاز برای حفاری
• کاهش گرد و غبار در طی فرآیند حفاری با هوا

نحوه استفاده فوم حفاری :

شما با استفاده از 3 روش زیر می توانید از فوم حفاری در عملیات های خود استفاده کنید انتخاب یکی از این روش ها بستگی به شرایط موجود دارد.

تزریق آب و فوم و موارد کاربردی:

در شرایطی از این روش استفاده می شود که آب و یا مخلوط آب و فوم از طریق لوله های حفاری و چکش به داخل چال تزریق شود.

روش تزریق:

این روش توسط پمپ پیستونی تریبلکس آب و فوم به داخل هوا بعد از مجموعه روغن کاری، با فشار حداقل سه بار بیشتر از فشار هوا تزریق می شود.

منبع : https://azarkavin.com/news/%D9%81%D9%88%D9%85-%D8%AD%D9%81%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA