بیماری لیکن پلانو چیست؟ چه مشکلاتی برای فرد به وجود می‌آورد؟
بیماری لیکن پلانو چیست ؟
بیماری لیکن پلانو (Lichen Planus) یک بیماری ژنتیکی خارش دار و مزمن پوست است که معمولا به شکل پاپول (ضایعات کوچک برجسته بنفش رنگ) در نواحی مچ دست، پا و دیگر نواحی بدن مانند پوست نواحی تنه و اندام تناسلی دیده می‌شود. لیکن پلانو یک بیماری خودایمنی است. یعنی در این بیماری بدن برعلیه بخش‌های طبیعی پوست، مخاط، مو یا ناخن خود فرد عمل می‌کند. البته گاهی اوقات این روند بر اثر ورود یک عامل خارجی مثل دارو یا یک عامل میکروبی آغاز می‌شود.
تشخیص بیماری لیکن پلانو!
اکثر افراد می‌توانند موارد معمولی و خفیف لیکن پلانو را در خانه و بدون مراقبت‌های پزشکی مدیریت کنند. اما اگر این بیماری باعث درد و خارش شدید شود احتمالا به داروهای تجویزی نیاز پیدا می‌کنید. پزشک بر اساس علائم، سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و در صورت لزوم نتایج آزمایش‌ها قادر به تشخیص این بیماری است. آزمایش‌هایی که در تشخیص بیماری لیکن پلانو می‌توانند مؤثر باشند عبارت‌اند از:
بیوپسی:
پزشک شما یک تکه کوچک از بافت آسیب‌دیده را برای معاینه زیر میکروسکوپ می‌برد. بافت موردبررسی قرار می‌گیرد تا مشخص شود آیا دارای الگوهای سلولی لیکن پلانو است یا خیر.
آزمایش هپاتیت نوع C:
از آن جایی که هپاتیت نوع C یکی از محرک‌های احتمالی لیکن پلانو است ممکن است پزشک برای تشخیص بیماری لیکن پلانو از شما بخواهد که آزمایش هپاتیت دهید.
تست آلرژی:
ممکن است پزشک، شما را به متخصص آلرژی یا متخصص پوست ارجاع دهد تا بفهمد آیا به چیزی که باعث بروز انواع بیماری لیکن پلانو می‌شود، حساسیت دارید یا خیر. در صورت مشکوک بودن پزشک به وجود انواع این بیماری مانند لیکن پلانو مری، دستگاه تناسلی، گوش یا دهان، ممکن است آزمایش‌های دیگر لازم باشد.
علائم لیکن پلانو چیست؟
برخی از رایج‌ترین علائم این بیماری شامل موارد زیر است:
ضایعات یا برجستگی‌هایی به رنگ بنفش با قسمت‌هایی صاف روی پوست یا دستگاه تناسلی.
ضایعاتی که طی چند هفته یا چند ماه در بدن ایجاد و گسترش می‌یابند.
درمان لیکن پلانو
لیکن پلانو یک بیماری پوستی غیر قابل درمان است و زمانی که روی پوست تأثیر می‌گذارد، معمولا ظرف چند ماه به خودی خود برطرف می‌شود. با این حال ممکن است برطرف شدن آثار این بیماری حدود 2 سال زمان ببرد.
درمان این بیماری به منظور کاهش علائم تا زمان برطرف شدن بثورات ادامه خواهد داشت. در موارد خفیف افراد مبتلا به هیچ درمانی نیاز ندارند و می بایست هر چند وقت یکبار به متخصص پوست مراجعه کنند.
